Historia
uzdrowiska |
Przyroda
„Do spacerów okolica
ta jest w rozmaite miejsca bardzo bogata i mozna sie nie tylko wkolo
rynku pod cieniem drzew przechodzic, ale tez przedsiebrac i inne
kola w góry, które na nadzwyczajne wyprowadzaja widoki.
A klimat górski przyjazny, jak stwierdzaja znawcy umiarkowanie
bodzcowy, modyfikowany jest przez geste lasy przylegajace do miasta”.
O
swietnosci Jedliny Zdroju stanowi nienaruszona od wieków
przyroda.
Wsród lasów otaczajacych Jedline góruja modrzewie
siegajace do 40 metrów o lekko czerwonym drewnie. Na wzgórzach
stoja majestatycznie deby o poteznych konarach i rozlozystych koronach,
a w okolicznych lasach mieszanych charakterystycznym drzewem jest
brzoza, wysmukla o bialej korze. Osiaga wysokosc do 20 m. Gatunek
najliczniej wystepujacy to brzoza brodawkowata, której nazwa
wziela sie od brodawek pokrywajacych jej mlode pedy. W wielu zakamarkach
miasta spotkac mozna kwitnace rododendrony biale rózowe,
fioletowe i o unikalnym biskupim kolorze budzac podziw kuracjuszy
i przybywajacych gosci.
Aby móc zobaczyc niezwykle okazy roslin i drzew nalezy wyruszyc
na „Uzdrowiskowy szlak turystyczno-rekreacyjny”.
Na poczatku lat 90 ubieglego wieku powstal pomysl, aby przywrócic
dawny wyglad sciezek spacerowych wokól Jedliny Zdroju.
Podniesiono estetyke trasy, uwypuklono walory krajoznawczo-turystyczne
poprzez jego uporzadkowanie, zbudowanie platform widokowych i lawek.
Nad poszczególnymi przystankami, a jest ich 12, czuwaja mlodzi
„Straznicy szlaku”.
Szlak nalezy do atrakcji pobytowych w naszym miescie
Przebieg szlaku podaja tablice informacyjne, a czerwone strzalki
wskazuja kierunek spaceru.
|
|
Spacer
„Uzdrowiskowym szlakiem turystyczno-rekreacyjnym”
Poczatek
wedrówki to Plac Zdrojowy.
Stoi tu Dom Zdrojowy wybudowany w drugiej polowie XVIIIw. w stylu
neoklasycystycznym wzbogaconym elementami neorenesansowymi. Rozbudowe
kurortu podjal w latach 1861-1864 ówczesny wlasciciel Jedliny
Carl Krister, zalozyciel fabryki porcelany w Walbrzychu. Gruntownie
przebudowano i powiekszono Dom Zdrojowy, przy promenadzie zbudowano
hale spacerowa i pawilon muzyczny, przebudowano tez pawilon ze zródlem
Charlotty.
A czym leczono?
W 1873 r. Manser z Appenzell ze Szwajcarii wprowadzil kuracje mleczna.
W Jedlinie na jej potrzeby hodowano 100 kóz. Z ich mleka
przygotowano serwatke i zetyce. Ubrany w strój narodowy Szwajcar
rozprowadzal te produkty przy promenadzie. Wokól Domu Zdrojowego
rozciagal sie 28 hektarowy park z „terasami” i terenami
spacerowymi (obecnie Park Pólnocny). Znajdowaly sie w nim:
stawy (przetrwaly do chwili obecnej), fontanna, punkty widokowe
i altanki. |
Obecnie
w Domu Zdrojowym miesci sie Zaklad Przyrodoleczniczy, w którym
przeprowadzane sa zabiegi z zakresu wodolecznictwa, laseroterapii
i krioterapii. Wykonuje sie równiez masaz klasyczny i inhalacje.
W sali gimnastycznej na nowoczesnym sprzecie rehabilitacyjnym pomaga
sie odzyskiwac sprawnosc fizyczna. Do jedlinskiego uzdrowiska kierowani
sa kuracjusze z chorobami narzadu ruchu, chorobami ukladu oddechowego,
trawiennego i moczowego. Leczona jest równiez cukrzyca, nerwice
i zaburzenia psychosomatyczne.
W sklad zespolu uzdrowiskowego wchodza Dom Zdrojowy „Warszawianka”
i „Halina” oraz wyremontowana nowoczesna „traktiernia”
(jadlodajnia) z sala balowa.
Na wprost Domu Zdrojowego stoi drewniany pawilon tzw.
„Grzybek” – gdzie ma swoje ujscie zródlo
wód leczniczych. Dawniej rozpoczynala sie tutaj hala spacerowa.
W poblizu (ul. Walbrzyska 1) znajduje sie Dom pastora, szachulcowy
budynek z charakterystycznym murem pruskim oraz stojaca obok willa
„Margeritta” z balkonem i kolumnami (ul. Walbrzyska
3).
Za Centrum Kultury rozpoczyna sie jedno z piekniejszych miejsc szlaku
- Park Pólnocny. Wzgórze
porosniete wspanialymi starymi, rozlozystymi debami oraz bukami.
Ponizej znajduja sie miejsca spacerowe z lawkami. Tu czerpal natchnienie
poeta i pisarz niemieckiego romantyzmu, Adelbert Chamisso, który
goscil w Jedlinie Zdroju w latach 30-tych XIX w.
Uwage przyciaga równiez piekny szpaler drzew modrzewiowych
wiodacych na ulice Piekna. Urok tego miejsca podnosza oczka wodne
powstale na naturalnych stawach z wysepka „Marii”. Ten
fragment parku jest miejscem imprez odbywajacych sie od wiosny do
jesieni. |
Idac aleja brzozowa
w góre trafiamy na „Sloneczna
Polane”. Schodza sie tu trzy aleje
drzew: brzozowa, modrzewiowa i debowa. Jak glosi przekaz polaczenie
w tym miejscu woni lisci brzozy, debu i igliwia modrzewiowego daje
wspanialy mikroklimat. W tym miejscu kuracjusze i spacerowicze pobieraja
kuracje oddechowa, tutaj nalezy wziac gleboki oddech, aby wprowadzic
do organizmu olejki eteryczne wydzielane przez otaczajace drzewa.
Kolejnym przystankiem na spacerowym szlaku jest platforma widokowa,
z której mozna podziwiac rozposcierajaca sie panorame Gór
Sowich z najwyzszym szcytem Wielka Sowa. Widok o kazdej porze roku
jest urzekajacy pieknem.
Idac dalej szlakiem dochodzi sie do Promenady z rozciagajaca sie
panorama Gór Walbrzyskich.
W dole boisko sportowe - miejsce rekreacyjne mieszkanców
miasta. Obok przebiegaja dwie linie kolejowe. Jedna z 1904 roku
laczaca Jedlinke Dolna ze Swidnica oraz druga wybudowana w latach
1876-1880 przez robotników sprowadzonych z Wloch biegnaca
z Walbrzycha do Klodzka z zabytkowymi peronami w Kamiensku (dzielnica
Jedliny Zdroju) i Jedlinie. Trasa wiedzie pod 5 wiaduktami i przez
3 tunele. Jeden z nich nalezy do najdluzszych tunelów kolejowych
w Polsce – jego dlugosc to 1623m.
Z kazdego miejsca w Jedlinie Zdroju widac
wieze kosciola z drugiej polowy XIX w (dawniej ewangelicko-augsburski
obecnie nalezacy do parafii rzymskokatolickiej i przez nia remontowany).
Wieza ma 45 metrów wysokosci. Z niej przebywajacy w Jedlinie
Zdroju goscie juz niedlugo beda mogli podziwiac panorame Jedliny
Zdroju.
Niedaleko Domu Zdrojowego, w Alei Niepodleglosci, stoi
kapliczka Najswietszej Marii Panny wybudowana z lawy wulkanicznej
Wezuwiusza.
Wedrujac szlakiem napotyka sie kamienne rzezby, obeliski, a przede
wszystkim obcuje sie z przyroda, cisza i pieknem otaczajacych lasów.
Bedziecie sie mogli Panstwo przekonac sami wybierajac sie na spacer
„Uzdrowiskowym szlakiem turystyczno-rekreacyjnym”.
|
Zobacz
inne zdjecia przyrody jedlinskiej |
|